Zwracam się do Pana - pisze Czytelnik - z wielką prośbą o objaśnienie pochodzenia mojego nazwiska Bazgier. Mój dziadek od strony ojca pochodzi ze Śląska Cieszyńskiego, gdzie według legendy miał się osiedlić żołnierz armii napoleońskiej o nazwisku wymawianym [bażje] (wszyscy z mojej rodziny wymawiają nazwisko zgodnie z polską pisownią). Zważywszy na pisownię nazwiska, ta teoria mogłaby być prawdopodobna, jednak duża liczba Bazgierów (szczególnie na Śląsku i Orawie) niejako obala teorię „jednego żołnierza”. W innym miejscu w sieci natomiast czytałem, jakoby nazwiska mieszkańców Republiki Weneckiej miały się charakterystycznie kończyć na -ier. Jeszcze raz proszę o pomoc w sprawie.
Sugestia jest atrakcyjna, choć autentyczny źródłosłów mniej. Według prof. K. Rymuta, to znane w polskich dokumentach od 1751 roku nazwisko pochodzi od czasownika bazgrać, babrać, brzydko pisać. Ten sam rodowód mają nazwiska takie, jak Bazgierek i Bazgrzyk, też po raz pierwszy odnotowane w XVIII wieku. Swoją drogą cytowany przeze mnie często J. St. Bystroń pisze, że z powodu niewielkiej liczby Francuzów, którzy asymilowali się w Polsce, nazwisk francuskich mamy w polszczyźnie niewiele. „Niewątpliwie też wiele tych nazwisk najzupełniej fonetycznie odrębnych i niezrozumiałych, uległo takim zmianom, że dziś nie sposób samego brzmienia wywnioskować o jego pochodzeniu, zaś ustne tradycje nie są pewne…” („Nazwiska polskie”).
W zasobie mamy 258 nazwisk.
Skąd się wzięło moje nazwisko?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz