Od czasu gdy buduję drzewo genealogiczne swojej rodziny, poszukuję źródeł, z których wywodzi się nazwisko Zientara lub Ziętara, pisze Czytelnik. Z przekazów rodzinnych wynika, że mój przodek przywędrował około 1800 roku z Węgier i osiedlił się na Górnym Śląsku. Czy to może znaczyć że nazwisko Zientara lub Ziętara ma korzenie węgierskie? Piszę Zientara lub Ziętara, bo możliwe jest przekłamanie, polegające na zamianie w pisowni -en na -ę i odwrotnie. Tego typu błędy urzędnicze zdarzają się też obecnie i przez nieuwagę mogą pozostać na zawsze.
Zdarza się, że sprawy pozornie proste wcale takimi nie są. Czy nazwisko wraz z Pańskim przodkiem mogło przywędrować z Węgier? Mogło, ale to nie znaczy, że ma węgierskie pochodzenie. Niekoniecznie też powstało wskutek pomyłki osoby wpisującej nazwisko do ksiąg metrykalnych. Owszem, takich przypadków jest wiele, ale warto każdy z nich rozpatrzyć oddzielnie.
Według K. Rymuta nazwisko powstało od niemieckiej nazwy osobowej Sinter, ta zaś od starego, germańskiego imienia złożonego Sindhari. W polszczyźnie z tej ścieżki etymologicznej pochodzi szereg nazwisk takich jak powyższe oraz (m.in.): Syntysz, Zentar, Zinter, Zientarski, Zientarzewski, Ziętera, Żentarski, a nawet Rzentara i Dziętara. W zasobie współczesnym znajdujemy 1491 nazwisk Zientara.
